ماشین انتقال مانع، که به نام ماشین زیپ، زیپ جاده ای یا Road Zipper شناخته می شود، یک وسیله نقلیه سنگین است که برای انتقال تقسیم کننده های بتنی مانند نیوجرسی‌های بین دو طرف جاده، استفاده می شود. از این ماشین به منظور رفع ترافیک در طول ساعت های پیک ترافیک استفاده می شود. البته در بسیاری از پروژه‌ها از این ماشین‌ها به طور موقت در مراحل ساخت و ساز جاده استفاده می شود. خطوط ایجاد شده توسط دستگاه گاهی اوقات به عنوان “خط های زیپ” نامیده می شود.

یکی از مزایای سیستم جابجایی موانع نسبت به سایر روش های مدیریت خطوط، از قبیل قراردادن مخروط های ترافیکی یا چراغ های هدایت کننده مسیر، ایمنی این روش است، چرا که در این روش خطوط کاملا از هم جدا هستند و بین رانندگان در دو خط روبرو یک مانع وجود دارد، البته از معایب این روش هم می‌توان به کاهش عرض معبر اشاره کرد.

این وسیله نقلیه حاوی یک کانکتور نوار نقاله ای S شکل است که در قسمت فرعی آن، بخش های مانع که ممکن است حتی وزنی بیش از ۱۰۰۰ پوند (۴۵۰ کیلوگرمی) داشته باشد از سطح جاده ها خارج می کند و آنها را به طرف دیگر خط انتقال می دهد. موانع در این روش، به دلیل استحکام موانع، بین آن‌ها اتصال فولادی برقرار می‌باشد و که در این اتصالات فضا برای انعطاف موانع نیز در نظر گرفته شده است.

حداقل طول برخی از این موانع ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) است که البته طول آن‌ها با کاربرد آن‌ها و حجم موانعی که می‌بایست مورد جابجایی قرار گیرد، نسبت مستقیم دارد.

برخی از موانع در این سیستم دارای چهار پایه لاستیکی در پایین هر قطعه “برای افزایش ضریب اصطکاک بین مانع و سطح جاده” است. این موضوع به مقاومت و جلوگیری از حرکت مانع در برابر ضربه خودرو کمک می‌کند.
ماشین‌های Road Zipper می توانند در هر جایی بین ۴ تا ۲۴ فوت (۱٫۲ و ۷٫۳ متر) از موانع را در یک پاس با سرعت بین ۵ تا ۱۰ مایل در ساعت (۸٫۰ و ۱۶٫۱ کیلومتر در ساعت) حرکت دهند.

نمونه‌ای از تصاویر ماشین‌ها را در زیر مشاهده می‌کنید:

منبع: دانشنامه ویکی‌پدیا